تاريخچه:

استفاده از مواد شيميايي از زمانهاي بسيار دور متداول بوده است. مصريان قديم گچ تكليس شده ناخالص را بكار مي‌بردند يونانيان و رومي‌ها سنگ آهك تكلنيس شده را مصرف مي‌كردند و بعداَ آموختند كه به مخلوط آهك و آب، ماسه،سنگ خردشده يا آجر و سفال‌هاي شكسته نيز اضافه كنند اين اولين نوع بتن در تاريخ بود

بتن تازه:

گواينكه بتن تازه فقط بصورت گذرا مورد توجه واقع مي‌شود بايد توجه نمود كه مقاومت بتن با نسبتهاي مخلوط معين بصورت خيلي جدي تحت تأثير درجه‌ي تراكم آن واقع مي‌شود و بنابراين بسيار مهم است كه رواني مخلوط بتن تازه در حدي باشد كه بتوان آنرا با سهولت كافي حمل نمود درجاريخت، متراكم كرد و سطح آن را پرداخت نمود بدون آنكه در خلال اين مراحل جداشدگي صورت گيرد.

عوامل مؤثر بر كارآيي:

عامل اصلي مقدار آب مخلوط است كه بر حسب كيلوگرم( يا ليتر) آب، بر متر مكعب بتن، بيان مي‌شود