Theoretical reflection of social security community

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود

كاملترين مقاله تاملي نظري برجامعه شناسي امنيت اجتماعي

تاملي نظري برجامعه شناسي امنيت اجتماعي

چكيده:

امنيت اجتماعي در سطح جوامع ناشي از استمرار وجود ارزش هاي فرهنگي چون( فرايند اجتماعي شدن، نظم، وفاق و همكاري اجتماعي و....) به حفظ حريم اجتماعي، رفع خطرات،استفاده بهينه از فرصت ها و ارتقاء سطح زندگي اجتماعي مي پردازد. امنيت اجتماعي را نوعي توانمندي جامعه براي مراقبت از و ويژگي هاي بنيادي گروه هاي اجتماعي و قومي، در برابر تغييرات و تهديدهاي عيني جامعه يا همان تقويت هويت هاي اجتماعي و قومي بايد دانست. از نظر ماهوي امنيت به معناي رهايي از خطر، تهديد،آسيب، اضطراب،هراس، نگراني يا وجود آرامش، اطمينان،آسايش، اعتماد، تامين، ضامن است. امنيت در سطوح (منفعل- فعال- فرافعال) به حفظ تداوم هويت اجتماعي و فرهنگي مي پردازد. اهتمام به مسئله امنيت اجتماعي در جامعه ناشي از افزايش سرمايه اجتماعي خواهد بود.در سطح جامعه هر چه شرايط محيطي و ميزان تراكم و چگالي تعاملات اجتماعي موجود در محيط هاي اجتماعي با لاتر رود، در نتيجه انسجام، اعتماد و تعامل اجتماعي بيشتر خواهد شد. امنيت اجتماعي با گسترش شهرنشيني و بروز آسيب هاي اجتماعي در سطح محلات از جمله مباحثي است كه مديريت شهري مي تواند، در جهت تقويت سرمايه هاي اجتماعي شهروندان گام هايي مؤثري بردارد. امنيت اجتماعي پاسداري از هويت هاي اجتماعي است؛ بر اين اساس جامعه از طريق گسترش فضاي اجتماعي و از بين رفتن موانع و محدوديت هاي اجتماعي براي گروه هاي قومي و اجتماعي به دنبال حفظ الگوهاي هويتي خواهد بود. رويكرد سلبي با توجه به برقراري نظم امنيت اجتماعي را تعريف مي كند و وجه ايجابي با توجه به ظرفيت ها و توانمندي هاي جامعه امنيت اجتماعي را مورد مطالعه قرار مي دهد. نگرش جامعه شناسي خرد به اين پديده تركيبي از عينيت و ذهنيت و مناسبات و تعاملات غير رسمي است. نگرش كلان به امنيت اجتماعي در بستر جمع و هنجارهاي رسمي حاصل مي گردد. در مباحث نظري و روش شناسي ديدگاه هاي علوم انساني با توجه به خصوصيات ذاتي ديدگاهيشان به تشريح امنيت اجتماعي پرداخته اند.

كليد واژه: امنيت اجتماعي- گفتمان امنيت- جامعه شناسي خرد/كلان- نظم اجتماع- هويت

مقدمه:

 در واقع اين پديده از اصلي ترين و اساسي ترين كار ويژه هاي نهاد اجتماعي حكومت يا همان دولت مي باشد؛ كه مردم حق خود را در مورد دفاع از حريم عمومي و خصوصي، حفظ جامعه به نهاد اجتماعي حكومت تفويض مي كنند، كه اين مسئله بر اساس ديدگاه نخبه گرايي بيانگر نقش بارز نهاد اجتماعي حاكميت در تأمين امنيت در سطح جامعه بر عهده حكومت مي باشد. در مقابل اين ايده، بايد اشاره به اين كرد كه آنچه منشاء اين فرايند است بايد در فرايندهاي بنيادي تر مورد بحث قرار گيرد؛ كه اين فرايند( امنيت اجتماعي) در بطن جامعه جاي دارد؛بنابراين استمرار وجود ارزش هاي فرهنگي، فرايند اجتماعي شدن، وفاق و همكاري اجتماعي و.... در بين شهروندان مي تواند از مهمترين عوامل ارتقاء و تقويت امنيت اجتماعي به صورت واقعي باشد؛ در حالي كه نظام هاي دولتي و حكومتي با توسل به قدرت نظامي شان و اقدامات و خط مشي هاي قهرآميز و اجباري امنيت از جمله امنيت اجتماعي را مي خواهند بسترسازي نمايند. دانش جامعه شناسي، امنيت را در بستر روابط و مناسبات سياسي، اجتماعي در سطح جامعه و در ميان شهروندان مورد مطالعه و بررسي قرار مي دهد. ( نصري،1381: 114-113).

بيان مسئله:

نقش امنيت در هر سطحي و با هرگونه بُعدي در بسترسازي توسعة جوامع انساني،فراهم آوردن فضاي فكري، مديريت زندگي اجتماعي، مشاركت در روابط اجتماعي و بالاخره زمينه سازي براي سعادت دنيوي و اخروي بشر را براي شهروندان هر جامعه اي فراهم مي كند. از اين رو امنيت در طول تاريخ رشد و تعالي جوامع انساني را رقم زده است، و بر همين مبنا حوزه هاي مطالعات امنيتي سطوح و ابعاد متعددي را پوشش مي دهد.  با توجه به چنين اهتمامي امنيت اجتماعي به عنوان يكي از شاخص ها عمده پديده امنيت جزء نيازهاي اساسي انسان و فصل مشترك همة مشكلات انسان از بيماري رواني گرفته تا خودكشي، اعتياد و بزهكاري است. بحث امنيت اجتماعي به خصوص در تأمين بهداشت اجتماعي و رواني و در كاهش آسيب هاي اجتماعي و رواني، همچنين در گسترش سلامت اجتماعي و رواني اهميت بسياري دارد. بنابراين آرامش، رفاه، رشد، شكوفايي انسان، بروز استعدادها و خلاقيت ها و نيل به تمام كمالات انسان در سايه امنيت از جمله امنيت اجتماعي حاصل خواهد شد.