پزشكي

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود

مقدمه :‌

ديافيلتريشن روشي است كه غشاهاي فراپلايش (پالايش از لا به لاي صافي اي كه قادر به گذراندن ذرات بسيار و ريز ميكروسكوپي باشد) را براي تغيير، جابجايي يا كم كردن غلظت نمك يا مواد حل شده در محلول كه شامل پروتئين ها، پپتيدها، نوكلئيك اسيد و مولكولهاي ديگر مي باشد، مورد اشتباه قرار مي دهد. كه در اين حال با انتخاب صافي‌هاي غشاء نفوذپذير (تراوا) را براي جداسازي اجزا محلول بسته به اندازه مولكول به كار مي برد. يك غشا فراپالايش مولكول هايي را كه بزرگتر از منافذ غشا هستند را در خود نگه مي دارد. در حالي كه مولكولهاي كوچكتر مثل نمك و مواد محلول در آب كه قابليت نفوذپذيري %100 دارند، به راحتي از غشا عبور مي دهد. در اينجا ما مفاهيم مربوط به غلظت پروتئيني و ديافيلتريشن را شرح داده و روش هاي مختلف اجراي ديافيلتريشن و تاثير آنها روي مراحل زمان، حجم، ثبات و بازيافت را مقايسه مي كنيم.ب

غلظت:

   مواد محلول از طريق غشايي كه به عنوان تغليظ يا ابقا (حفظ كردن) شناخته شده در محلول حفظ مي شود. مواد محلول از درون غشايي مي گذرند كه صافي يا تراوش ناميده مي شود. يك غشاء، براساس خصوصيت دفعش براي نمونه اي كه غليظ مي شود، انتخاب مي شود. طبق يك قاعده كلي، وزن مولكول براي غشاء (MWCO) بايد rd3/1 تا th6/1 وزن طبق، مولكولي باشد كه از غشا عبور نمي كند. اين يك ابقا كامل است. هر چند MWCO به آن نمونه (محلول) نزديك تر باشد، تشكيل ضايعات كوچك هم در طول مراحل غلظت بيشتر مي شود. ميزان جريان غشا (ميزان جريان صافي در هر واحد غشا) به اندازه منفذ ارتباط دارد. هر چه اندازه منفذ ها كوچكتر باشد، ميزان سرعت جريان غشاء براي همان فشار به كار رفته، كمتر مي شود. بنابراين وقتي غشايي براي غلظت/ تصفيه انتخاب مي شود بايد به عامل زمان در مقابل بازيافت توجه داشت. در بسياري از كاربردهاي بيولوژيكي، عامل بازيابي مهمتر از عامل زمان است. مرحله زمان هميشه مي تواند با افزياش ميزان سطح غشا به كار برده، كاهش يابد. شكل 1 نمونه يك محلول غليظ را نشان مي دهد.

 در اين نمونه غشا تصفيه‌اي مناسبي قرار داده شده كه مولكول هاي بزرگ را در خودنگه مي دارد. فشار تا زماني وارد مي شود كه نصف حجم محلول از غشا عبور كند. مولكولهاي بزرگ در نصف حجم اصلي (محلول غليظ) باقي مي مانند كه در اين بخش نصف مولكول هاي نمك هم قرار دارند. تصفيه، نصف ديگر مولكول هاي نمك را در بر مي گيرد و شامل هيچكدام از مولكولهاي بزرگ نمي شود. بنابراين، مولكول هاي بزرگ به عنوان مايع غليظ مي شوند و نمك خارج مي شود. مولكول هاي نمك به تناسب حجم در غلظت، ثابت مي ماند پس قدرت يوني محلول غليظ شده نسبتاً ثابت باقي مي ماند. قدرت يوني محلول غليظ مي تواند با «شستن» نمك باقيمانده كاهش يابد. اين مرحله تصفيه ناميده مي شود. مرحله رقيق سازي هم بسيار مهم است كه بعد از مرحله غلظت، انجام مي شود. در حالي كه صافي خارج مي شود، آب هم اضافه مي شود اگر محلول شستشو، به جاي آب، بافر ديگري باشد، نمك بافر جديد در نمك اوليه موجود در نمونه، جابجا خواهد شد.

تصفيه ناپيوسته- رقيق سازي مداوم (پي در پي):

در اين روش ابتدا نمونه را با آب بافر ديگر، به حجم از پيش تعيين شده، رقيق مي كنند. سپس نمونه رقيق شده با فراپالايش، غليظ شده و به حجم اصلي اش بر مي گردد. اين مرحله آن قدر تكرار مي شود تا زماني كه نمك، مواد حلال در محلول يا مولكول هاي كوچكتر خارج شوند. با هر مرحله رقيق سازي مداوم، مولكول هاي كوچك بيشتري خارج مي شوند. همان طور كه در شكل 2 نشان داده شده اين نمونه معمولا با يك حجم مشخصي از بافر رقيق مي شود (1DV). در صورتي كه مخزن به اندازه كل حجم جا داشته باشد متناوباً چندين عامل ممكن است ميزان جريان صافي را افزايش دهد.

تصفيه ناپيوسته- كاهش حجم:

در اين روش ابتدا نمونه با يك حجم از پيسش تعيين شده غليظ مي شود و سپس محلول رقيق شده با آب يا بافر ديگري به حجم اصلي اش بر مي گردد. اين عمل آنقدر تكرار مي شود تا نمك، مواد حلال در محلول و مولكول هاي ريز خارج شوند. با هر مرحله غليظ سازي و رقيق سازي مولكول هاي ريز بيشتري خارج مي شوند. (شكل 3)

بعد از اينكه آخرين محلول بافر براي تكميل مرحله رقيق سازي اضافه شد، نمونه ممكن است قبل از تجزيه يا مرحله بعدي تصفيه غليظ شود. آخرين محلول به دست آمده بعد از تصفيه با هر روشي (كاهش حجم ناپيوسته x2 يا رقيق سازي مداوم) به اندازه همان حجم و غلظت شروع رقيق سازي است. غلظت نمك به طور مساوي در هر دو نمونه كاهش مي يابد. هرچند حجم تصفيه بافر كه با روش كاهش حجم به كار مي رود نصف آن حجمي است كه در رقيق سازي مداوم به كار مي رود. اين به خاطر، غلظت اوليه‌اي است كه حجم را تا نصف كاهش مي دهد. حجم تصفيه برابر با حجمي است كه رقيق سازي انجام مي گيرد بنابراين، نصف حجم نياز مي باشد. با اين مورد به نظر مي رسد كه غليظ سازي قبل از رقيق سازي با هر دو روش (تصفيه ناپيوسته يا تصفيه با حجم ثابت) بايد حجم تصفيه بافر مورد نياز را كاهش داده و زمان را هم حفظ كند. (هدر ندهد در بيشتر موارد اين حالت اتفاق مي افتد. عاملي كه ما آن را محاسبه نكرديم، سرعت جريان صافي است، كه برابر با مرحله زمان است. همان طور كه محلول توليد شده غليظ ميشود چسبندگي افزايش يافته و سرعت جريان صافي هم كاهش مي يابد. سرعت جريان صافي عكس سرعت غلظت است.

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود

فهرست مطالب

پيشگفتار

مبحث اول - تبيين موضوع6

مبحث دوم - تحليل ادله فقهي امكان اهداي اعضا پس از قصاص و اجراي حد

گفتار اول - استدلال مخالفان.

گفتار دوم - دلايل موافقان

گفتار سوم - اهميت حفظ جان مومن در اسلام

گفتار چهارم - ولايت بر تماميت جسماني

گفتار پنجم - جواز وصيت به اهداي اعضا

مبحث سوم - پيوند و اهداي عضو قطع شده پس از اجراى حد و قصاص

گفتار اول - نظريات فقها

گفتار دوم - امكان پيوند عضو پس از حد يا قصاص

مبحث چهارم - جواز فروش اعضا پس از اجراي قصاص و حدود

 گفتار اول - تحليل فقه اجتماعي

گفتار دوم - تحليل حقوقي

مبحث پنجم - بررسي ظرفيت هاي حقوقي

مبحث ششم - نظريات جديد در اهداي اعضا پس از قصاص و حدود

گفتار اول - برداشتن عضو محكوم به اعدام

گفتار دوم - تخفيف در نوع مجازات به شرط واگذارى عضو

گفتار سوم - واگذار نمودن عضو براى پيوند به جاى تعزير

گفتار چهارم - اهداى عضو در برابر عفو از قصاص

گفتار پنجم - حكم به قطع و اهداى عضو براى تخفيف مجازات

مبحث هفتم - نظر مراجع عظام تقليد در مقوله اهداي عضو

جمع بندي و نتيجه گيري

منابع و مآخذ

پيوست

استفتائات پزشكي- آيت الله العظمي مكارم شيرازي (مدظله)

(اهداي اعضاء)

قسمتي از متن:

پيوند اعضا تقريباً در همه كشورهاي اسلامي انجام مي شود. اين پيوندها عموماً شامل اهداي كليه از سوي نزديكان زنده بيمار است، اما اهدا اعضا از جسد هم رو به افزايش است. تأييد معاد جسماني توسط قرآن باعث مشخص شدن بسياري تصميم گيري هاي مذهبي و اخلاقي در مورد اجساد شده است. مثله كردن و نيز سوزاندن جسد به شدت نكوهش شده است. با اين حال، كالبدشكافي، گرچه در كشورهاي مسلمان غيرمعمول است، تحت شرايط خاصي براي مثال هنگام احتمال وقوع جنايت مجاز دانسته مي شود. به طرز مشابهي، بسياري از عالمان مسلمان، پيوند عضو از جسد را مجاز شمرده اند.

به هر ترتيب، يكي از مسايل رايج در دنياي متمدن و پيشرفته امروزي، مسئله پيوند عضو از يك انسان به انسان ديگر است. در گذشته به خاطر پيشرفت نكردن علم پزشكي اين مسئله مطرح نبوده است اما امروزه پيوند قلب از يك جسد يا يك انسان مرده به انسان ديگر  امري عادي است. پيوند كليه، قرنيه، ريه، پوست و ... از پيوندهاي رايج است؛ بنابراين به طوركلي مي‌توان گفت: پيوند اعضا در سه حالت ممكن است اتفاق بيفتد: 

1- پيوند عضوي از اعضاي حيوان به انسان
2- پيوند عضوي از اعضاي انسان زنده به انسان ديگر

3- پيوند عضوي از اعضاي انسان مرده به انسان ديگر

مسئله پيوند عضو علاوه بر اين كه يكي از مسائل قابل بررسي و تحليل در عالم پزشكي است در عالم فقه و حقوق هم مسئله‌اي بسيار مهم و درخور توجه است.

اين مساله خصوصاً در فقه مسئله با حساسيت زيادي مطرح گرديده است و از آنجا كه اين عمل به تماميت جسماني افراد مرتبط است و دراحكام وظيفه شرع مقدس به انسان و تماميت جسماني او به عنوان  خليفه‌الله اهميت ويژه داده مي‌شود.[1]

بنابراين اولين سؤال ي كه در فقه با آن مواجه هستيم اين است كه عمل پيوند عضو، عملي مشروع است يا نامشروع؟

 اگر جواب اين باشد كه پيوند عضو نامشروع است با سؤال ات بعدي مواجه نيستيم؛  اما اگر جواب مثبت باشد و عمل پيوند عضو را مشروع بدانيم، در مقابل سؤال ‌هاي زيادي قرار مي‌گيريم. در فقه، فقهاي جديد در اين خصوص اختلاف‌نظر دارند. عده‌اي به استناد اين كه پيوند عضو از يك انسان زنده به انسان زنده ديگر موجب اضرار به نفس انسان اهداكننده عضو و اذلال نفس او مي‌شود، اين كار را مجاز نمي‌دانند و در مورد پيوند عضو از انسان مرده به انسان ديگر به دليل اين كه موجب مثله شدن ميت مي‌شود و پيامبر اين كار را منع كرده‌اند و همچنين موجب ارتكاب جرم و جنايت بر ميت و تأخير در دفن ميت مي‌شود، اين نوع پيوند عضو را حرام مي‌دانند.

 در مقابل آن دسته از فقهايي كه با پيوند عضو مخالف هستند عده‌اي ديگر از فقها قائل به مشروعيت پيوند عضو هستند. چه پيوند عضو از يك انسان زنده به انسان زنده ديگر باشد و چه پيوند عضو از يك انسان مرده به انسان زنده ديگر

پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود

پرداخت و دانلود