دسته بندي | زبان و ادبيات فارسي |
فرمت فايل | doc |
حجم فايل | 45 كيلو بايت |
پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود
پرداخت و دانلود
كاملترين مقاله واكاوي سياست واجتماع در اشعار سهراب سپهري وشفيعي كدكني
واكاوي سياست واجتماع در اشعار سهراب سپهري وشفيعي كدكني
چكيده:
شاعران سپهري وكدكني، به نابرابريهاي اجتماعي و سياست،و ناهماهنگي هاي زندگي با نگاهي ژرف نگريسته و به آن ها واكنش اعتراضي نشان داده اند. تغييرات و تحولات زندگي جمعي هم گام با جامعة جهاني پيش مي رود كه از آن بايد به واقعيتي گريزناپذير ياد كرد، ناهماهنگي جامعه با اين تحولات شكوة شاعران را به همراه دارد.سهراب سپهري اززندگي بيهوده اي كه مردم بدون توجه به زيبايي هاي جهان مي گذرانند گلايه دارد و ازچشمان مادي نگر مردم شاكي است. زندگي در ميان چنين مردمي است كه سهراب را به سوي مكاتب گوناگون رهنمون مي سازد، ناهماهنگي وي با مردم جامعه به خوبي از خلال اشعارش مشهود است، شفيعي كدكني نيز از مردم جامعه با عنوان قوم ريايي ياد مي كند. كساني كه نهي از منكرمي كنند و خودشان به قول حافظ،چون به خلوت مي روند، آن كار ديگر مي كنند. اشعار وي در خدمت باورها واعتقادات انساني اجتماعي اوست. صداي او صداييست آرمان خواه، نه آرمان گريز، لبريز از درون مايه هاي اجتماعي و مطالبات و خواستهاي شريف انساني، نه تهي از تمنيّات و تقاضاهاي به حق ومشروع جوامع ستم ديده. صدايي است برآمده از ژرفاي شوربختي و آلام و رنجهاي دل آزار توده هاي فرومانده در لجن زار جهل، فقر، فساد و نابرابري. صدايي پرصلابت در برابر عربدۀ تعدي گزمه و داروغه وعسس كه سكوت و سكون و قرق ظلمت و ظلم را در هم ميريزد و زندگي را به سرايش و حركت ميخواند. در اين مقاله ميخواهيم افكار، عقايد و باورهاي سهراب سپهري وشفيعي كدكني را از درون اشعار وي بيرون بياوريم يا به نوعي چارچوب نظري اشعارشان را نسبت به اجتماع وسياست روابط متقابل و قوانين جاري در نظام هستي را مشخص نمايم.
كليدواژه: سهراب سپهري- شفيعي كدكني- سياست - اجتماع- اشعار
مقدمه:
واكاوي ساختار اشعار شفيعي كدكني :
از همان ابتدا علاوه بر اينكه از نبوغي خاص در فراگيري علوم اسلامي و ادبيات فارسي برخوردار بود، طبع شعر هم داشت ولي نكشيد كه از سرآمدان شعر معاصر ايران شد. وي با برخورداري از پشتوانۀ ادبيات كهن و آگاهي عميق از گوهر شعر، شعري زيبا، منسجم و همه پسند سروده است. زبان شعر او را بايد تلفيقي از زبان كهن و زبان امروز دانست. از نظرگاه محتوا و درون مايه، شعر شفيعي، شعري اجتماعي است. نزد وي، انسان داراي هويتي معلوم و ريشه اي است، هويتي كه برخاسته از دل اجتماع است. در واقع، انسان وي، در انزواي خود مي انديشد و در جامعۀ بزرگ فرياد ميزند. از آنجا كه شاعري است متعهد؛ همواره درشعر خويش از مسائل روز جامعه سخن ميگويد و خواهان خيزش در برابر موج وقايع جاري است. درحقيقت، تعهد در برابر همنوع و هموطن بزرگترين آرمان اوست. از ديدگاه شفيعي، شاعر فردي است آگاهي بخش كه رسالتش، بيدار ساختن جامعۀ خفته در خويش است. اشعار وي در خدمت باورها واعتقادات انساني اجتماعي اوست. صداي او صداييست آرمان خواه، نه آرمان گريز، لبريز از درون مايه هاي اجتماعي و مطالبات و خواستهاي شريف انساني، نه تهي از تمنيّات و تقاضاهاي به حق ومشروع جوامع ستم ديده. صدايي است برآمده از ژرفاي شوربختي و آلام و رنجهاي دل آزار توده هاي فرومانده در لجن زار جهل، فقر، فساد و نابرابري. صدايي پرصلابت در برابر عربدۀ تعدي گزمه و داروغه وعسس كه سكوت و سكون و قرق ظلمت و ظلم را در هم ميريزد و زندگي را به سرايش و حركت ميخواند.(فولاوند،1388: 20).
شفيعي، شاعر نقابها:
پس از پرداخت، لينك دانلود فايل براي شما نشان داده مي شود
پرداخت و دانلود